یه تاب ِ بی سرنشین!

 

یه تاب ِ بی سرنشین! پرچمای نَشُسته!

فوّاره های خاموش! نشونیام دُرُسته؟

رفتگر ِ فلزّی! نیمکت ِ سبز ِ سنگی!

خاطره های کهنه، واژه های کـُـلنگی!

ساعت ِ ساکته ِ پارک، عقربه های مُرده!

انگار یه عمره این جا، هیچّی تکون نخورده!

سُرسُره های خلوت! یه حوض ِ خُشک ِ بی آب!

دُرُس شبیه ِ خوابه، من ُ بیدار کن از خواب!

گـُلابتون ِ گیست، طلاتر از طلا بود!

به خواستن ِ همیشه ت، دل ِ ما مبتلا بود!

دوباره این جا نیستی! دختر ِ یاس ُ شب بو!

تو پارک ِ بی ترانه، آهنگ ِ خنده هات کو؟