منه شیطان

شیطان اندازه یک حبه قند است

گاهی می افتد توی فنجان دل ما

حل می شود آرام آرام ، بی آنکه اصلا" ما بفهمیم

روحمان سر می کشد آن را

آن چای شیرین را ... شیطان زهر آگین دیرین را

آن وقت او خون می شود در خانه تن

می چرخد و می گردد و می ماند آنجا

او می شود من