کیوسکهای خیابان خاطره

هنوز هم
هر یکشنبه’ بارانی
برای خرید روزنامه
 به دکه’ خیابان خاطره می روم

                        شاید تو آنجا باشی
                        و از من
                        برای تلفنهای نزده ات
                        سکه ای بخواهی

و این شروع دوباره’ ما باشد
 و پایان دلتنگی دستهایم

                        و کاش می دانستی
من در این غیبت طولانی و کشنده’ تو
چقدر سکه جمع کردم
چقدر روزنامه خریدم
چقدر زیر باران ماندم و حرف شنیدم
بی آنکه بیایی و ببینی
تمام کیوسکهای خیابان خاطره را
کارتی کرده اند.